Μου έλεγε ενας φίλος, οτι δεν κρατάει κακίες.
Μου έλεγε κι οτι το να κρατάς κακίες σε φθείρει κι αν δεν το καταλάβεις γρήγορα, κακό δικό σου.
Μου έλεγε οτι εμπιστεύεται σχεδόν τους πάντες, ΜΙΑ φορά.
Κι οτι κάποτε λέγαμε οτι θα γίνει η Ελλάδα Καλιφόρνια.
Μάλλον το καταφέραμε αυτό, στα χρέη.
Εντάξει, τι και πώς με τα χρέη ειναι μια άλλη κουβέντα, στενόχωρη, βλέπεις, νιώθω καιρό τώρα σαν τον αλεξιπτωτιστή που πρόκειται να προσγειωθεί σε κάκτους πάνω.
Αλλα αυτο το φίλο νομίζω οτι θα τον ακούσω περισσότερο στο εξής.
Το'χει φιλοσοφήσει καιρό τωρα το πράγμα και τα 'χει καλά με τον εαυτό του.
Δε μου ΄χει κάνει παράπονο κανένα, αν και άνεργος, άφραγκος.
Δε τη θέλει τη μιζέρια και καλά κάνει.
Ουτε κι εγω τη θέλω, κανείς δεν πρέπει να τη θέλει.
Αμα εισαι μίζερος, θα γίνεις ενα άσχημο πτώμα, οταν θα ΄ρθει η ώρα σου θα σε κοιτάνε και θα λένε /μα πώς μοιάζει ετσι/ ενω αν χαμόγελο εχεις απάνω σου, θα γίνεις πτώμα όμορφο,ετσι κι αλλιώς,τίποτα δε θα πάρεις μαζί σου απο αυτον εδω τον κόσμο τον σκουριασμένο.
Ξέρεις κατι φίλε ;
Να μου πεις κι άλλα πράγματα, θέλω να ξέρω και θέλω να χαμογελάνε τα μάτια μου, ότι κι αν τυχαίνει να τρέχει γύρω.
Δε με νοιάζει αν λες οτι έκανες σακκούλες στα μάτια σου τέτοιες που χωράνε τσ ψώνια της βδομάδας μεσα, με νοιάζει να είσαι καλά.
Σε όλους να δείξουμε πώς να ειναι καλά και να χαμογελάνε τα μάτια τους.
Nα βγαίνουμε στους δρόμους και να μας χτυπάει κατάμουτρα η ευγένεια, η καλοσύνη, η ελπίδα, το φώς.
Μου έλεγε κι οτι το να κρατάς κακίες σε φθείρει κι αν δεν το καταλάβεις γρήγορα, κακό δικό σου.
Μου έλεγε οτι εμπιστεύεται σχεδόν τους πάντες, ΜΙΑ φορά.
Κι οτι κάποτε λέγαμε οτι θα γίνει η Ελλάδα Καλιφόρνια.
Μάλλον το καταφέραμε αυτό, στα χρέη.
Εντάξει, τι και πώς με τα χρέη ειναι μια άλλη κουβέντα, στενόχωρη, βλέπεις, νιώθω καιρό τώρα σαν τον αλεξιπτωτιστή που πρόκειται να προσγειωθεί σε κάκτους πάνω.
Αλλα αυτο το φίλο νομίζω οτι θα τον ακούσω περισσότερο στο εξής.
Το'χει φιλοσοφήσει καιρό τωρα το πράγμα και τα 'χει καλά με τον εαυτό του.
Δε μου ΄χει κάνει παράπονο κανένα, αν και άνεργος, άφραγκος.
Δε τη θέλει τη μιζέρια και καλά κάνει.
Ουτε κι εγω τη θέλω, κανείς δεν πρέπει να τη θέλει.
Αμα εισαι μίζερος, θα γίνεις ενα άσχημο πτώμα, οταν θα ΄ρθει η ώρα σου θα σε κοιτάνε και θα λένε /μα πώς μοιάζει ετσι/ ενω αν χαμόγελο εχεις απάνω σου, θα γίνεις πτώμα όμορφο,ετσι κι αλλιώς,τίποτα δε θα πάρεις μαζί σου απο αυτον εδω τον κόσμο τον σκουριασμένο.
Ξέρεις κατι φίλε ;
Να μου πεις κι άλλα πράγματα, θέλω να ξέρω και θέλω να χαμογελάνε τα μάτια μου, ότι κι αν τυχαίνει να τρέχει γύρω.
Δε με νοιάζει αν λες οτι έκανες σακκούλες στα μάτια σου τέτοιες που χωράνε τσ ψώνια της βδομάδας μεσα, με νοιάζει να είσαι καλά.
Σε όλους να δείξουμε πώς να ειναι καλά και να χαμογελάνε τα μάτια τους.
Nα βγαίνουμε στους δρόμους και να μας χτυπάει κατάμουτρα η ευγένεια, η καλοσύνη, η ελπίδα, το φώς.
