Διάβασα πριν μερικές μέρες ένα post με τίτλο Παρενέργειες στο (ομολογουμένως πολύ καλό) blog του Tzonakos και μου θύμισε μια κουβέντα που έκανα πριν πολλά χρόνια με ένα φίλο, τον George. Παρακινούμενος κι εγώ λοιπόν, οικειοποιούμαι και τον τίτλο και ιδού οι δικές μου «παρενέργειες»
Κάποτε παλιά, πολύ παλιά … ας πούμε τη νύχτα που θεμέλιωναν τις Πυραμίδες … συζητούσα με το φίλο μου το George. Για να είμαι ειλικρινής όταν τον γνώρισα τον λέγαν Γιώργο αλλά στην πορεία άρχισε να αυτοσυστήνεται σαν George κι εγώ δεν χαλάω χατίρια στους πτωχούς τω πνεύματι … (Δεν είναι κακία η αλήθεια είναι )
Η θάλασσα λάδι, το φεγγάρι ολοστρόγγυλο να καθρεφτίζει τη μούρη του στο νερό και η γραμμή που έφτιαχνε έσκαγε ανάμεσα από μένα και το George που χωρίς να μιλάμε καθόμαστε πρώτο τραπέζι … θάλασσα … χαλαρά … και πίναμε αυτό το ρημάδι … το ουισκάκι της χαλάρωσης.
- Ουφφφφφφ!!!
- Τι έχεις ρε George; Τρίτη φορά που ξεφυσάς και το ποτό δεν το έχουμε πιει ακόμα. Τι παίζει και σου μπουκώνει τον ανασεμό;
- Φιλαράκι να σου πω μια μεγάλη σοφία που σκέφτηκα σήμερα αλλά χωρίς παρεξήγηση !!!!!
- Ρίχτη ρε συ … γιατί να σε παρεξηγήσω; Θα με βρίσεις;
- Εσένα όχι … ξέρεις ότι σ’ έχω σαν αδερφό … αλλά … να … έχεις μάνα … έχεις αδερφή … έχεις γυναίκα …. έχεις κόρη …
- Ρε George και γιαγιά είχα … που το πας το story;
- Να … όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες.
- …………!!!!!!!!!!!!!!.........??????????
- Παρεξηγήθηκες;
- Όχι σκέφτομαι
- Τι;
- Πως τα έχω καταφέρει ο μαλάκας και με τόσες πουτάνες στη ζωή μου είμαι άφραγκος
- Μην κωλώνεις ρε συ … κερνάω εγώ σήμερα … οι φίλοι είναι για τις δύσκολες.
- !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
- Η Σοφία ….
- Ποια Σοφία;
- Η δικιά μου
- Ποια δικιά σου ρε George; Ένα μήνα τώρα σαβουροπίνουμε κάθε βράδυ και Σοφία δεν έχει πέσει στην αντίληψη μου …
- Είναι παλιά ιστορία … πάνε 2 χρόνια … και σήμερα έμαθα τα σκολιανά της … πηδιέται μ’ αυτό το κωλόπαιδο τον Αναστάση.
- Τον Αναστάση; Το ζαχαροπλάστη;
- Ναι !!! …αυτόν το καριόλη
- Ρε συ ο Αναστάσης με τη Σοφία είναι παντρεμένοι κοντά 10 χρόνια … τι μαλακίες μου λες;
- Ήσαντε τσακωμένοι και ήρθε στο μαγαζί, όλο χαμόγελο και νάζι, ένα βράδυ που πνιγόμουνα στη δουλειά και μου την έπεσε.
- Ο Αναστάσης;;;;!!!!
- Όχι ρε συ …η Σοφία … μου λέει … George αν μου φτιάξεις τα σουβλάκια γρήγορα … μέχρι και που παρατάω ακόμα τον Αναστάση για πάρτη σου.
- Και τα ‘φτιάξες γρήγορα;
- Ναι
- Και παράτησε τον Αναστάση;
- Όχι η πουτάνα!!! …. 2 χρόνια τσάμπα σουβλάκια τρώει και μόνο στον Αναστάση το δίνει.
- Και το ‘μαθες σήμερα;
- Ναι …μου το είπε … ότι τον αγαπάει και θα κάνουνε και παιδί … ξώγαμο
- !!!!!!!! Ε;;;; μήπως σου είπε εξωσωματική;
- Το ίδιο είναι.
...................................................................
- Από τότε σου έμεινε το George;
- Ναι
- Πληρώνουμε να φύγουμε; Κερνάω εγώ σήμερα.
- Αφού δεν έχεις λεφτά !!! Έτσι δεν είπες;
- Μην στεναχωριέσαι ρε Γιώργη (ε !! μα !! κομμένο το George) θα τα πάρω από τις πουτάνες όταν πάω σπίτι.
- Μην μου πεις ότι πηδάς κι εσύ τη Σοφία ;
- Όχι ρε Γιώργη … για τις δικές μου πουτάνες μιλάω όχι τις δικές σου.
- Δεν είσαι εντάξει … άι γαμήσου στη τελική, μαλάκα, που θα πεις τη Σοφία πουτάνα. Αύριο θα τα πω όλα στον Αναστάση …..αρχίδι … και σε είχα σαν αδερφό…..
- ;;;;;!!!!!;;;;;!!!!!;;;;;!!!!!;;;;;!!!!!;;;;;!!!!!
Κι έφυγε ο George…..
και πλήρωσα και τα ποτά …..
και δεν μου ξαναμίλησε ο Αναστάσης …..
και άρχισε να ...... μου τη πέφτει η Σοφία
ΑΒΥΣΣΟΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ