23/11/08

Το χρήμα ειναι ευτυχία

Η πρώτη ψύχρα την βρήκε να βαδίζει βιαστικά για τη δουλειά της.
Ειχε περάσει το καλοκαίρι πια και το φθινόπωρο έφερε ενα σωρό υποχρεώσεις, τα παιδιά, κατι εξετάσεις απο δω, κάτι συγγενείς άρρωστοι απο κει, τρεχάματα γενικώς.
Επρεπε τωρα με αυτα να ασχοληθεί.
Η δουλειά της ηταν κατι που την απασχολούσε αρκετά ωστε να μην σκέφτεται τα έξω θέματα, ήξερε όμως οτι την περιμένουν με το που θα σχολάσει.
Ο άντρας της εδω και δύο χρόνια σε εταιρεία που στέλνει τους υπαλλήλους της στο εξωτερικό ίσαμε δεκα, δεκαπέντα φορές το χρόνο και κάθε φορά λείπει το λιγότερο μιά βδομάδα.
Εκείνη μένει πίσω, πιστή, να τρέξει για τα παιδιά, να φροντίσει για όλα και συχνά βρέθηκε να τρέχει και να μη φτάνει με το γυρισμό του συζύγου, γιατι αυτός έπρεπε να ξαναφύγει σε δύο μέρες.
Τίποτα δεν μπορούσαν να προγραμματίσουν, ουτε επισκέψεις σε φίλους, ουτε καν να βρεθούν σαν ζευγάρι αφου το κρεβάτι ηταν μόνο για ύπνο. Πώς περνά ο καιρός ...
Κάποτε ηταν τόσο ανέμελοι που όλα έμοιαζαν ονειρεμένα.
Τωρα, μεσούσης και της οικονομικής κρίσης, δεν μπορούσε να σταματήσει να εργάζεται ο άντρας της, όπως σχεδίαζε να κάνει μεχρι τα 45 του αντε λιγο παραπάνω. Θα μάζευε αρκετά χρήματα για να αράξει την υπόλοιπη ζωή του εργαζόμενος περιστασιακά ως σύμβουλος σε μικρές επιχειρήσεις. Καθόλου άσχημα.
Ομως ήρθε μείωση αποδοχών, σκληρότερη δουλειά και δεμένος με συμβόλαιο έργου δεν μπορούσε να παραιτηθεί αφου θα αξίωνε κι αποζημίωση απο πάνω η εταιρεία του. Ηταν τέτοια η συμφωνία.
Υπομονή, είπαν και συνέχισαν. Αλλιώς τα περίμεναν και να τη τωρα, εκει που πριν η δουλειά της ηταν μια απλή απασχόληση που θα της εξασφάλιζε μια εστω μειωμένη σύνταξη, να ειναι πιο απαραίτητη και απο την -καλά αμειβόμενη- του συζύγου.
Ειχαν κάνει σχέδια, αγόρασαν και δεύτερο σπίτι, ανακαίνισαν το εξοχικό, άλλαξαν αυτοκίνητα, τα παιδιά σε ιδιωτικό σχολείο, ιδιωτικά ολα τα νοσοκομεία που πήγαιναν, το χρήμα αγόραζε τα πάντα. Βάλανε και δόσεις για το νεο σπίτι και κατι μαστόρους του εξοχικού.
Και πάνω που περίσσευαν κιόλας, τωρα έρχονται τσίμα-τσίμα και άρχισαν να χρησιμοποιούν περισσότερο τις πιστωτικές τους κάρτες. Οι δόσεις τρέχουν και τρέχουν.

Κάθησε στην καρέκλα του γραφείου της, απέναντι απο δύο άλλους συναδέλφους της, σκεφτική σαν τη συννεφιά έξω και έπιασε να δει τι εχει να κάνει για σήμερα.
Αναρωτιέται αν η ζωή θα ηταν καλύτερη με λιγότερα, δηλαδη με πιο λίγους υπολογισμούς, λογαριασμούς, ανησυχίες που έχουν σχέση άμεση με τα λεφτά !
Να εχεις τόσα και να μη μπορείς να τα χαρείς αλλα να προέχει η αποπληρωμή τους.
Μαζι της θα τα πάρει οταν ερθει η ώρα της να φύγει απο τον κόσμο όπως όλοι ;

Για δες ... κι όμως πάντα κυνηγούσε το χρήμα, αλλα πού ειναι η ευτυχία σήμερα ;

buzz it!

21/11/08

Αφού σας άρεσε ....

... συνεχίζω το επιμορφωτικό μου ...έργο ...


Κύκλοπες ήταν όλοι οι μονόφθαλμοι που δούλευαν για το κύκλομα. Αρχηγός τους ήταν ο Πολύθυμος εξαιτίας που θύμωνε πολύ με τόνα μάτι πούχε κι έτσι έβλεπε μόνο τα μισά πράγματα. Αλλά ο Οδυσσέας δεν τα λογάριαζε τα κυκλοματα και τέτοια, τούριξε μια σφοντυλιά στο μάτι το μονόφθαλμο και το σκάσανε όλοι.
Σκέτη γάτα !

Από δω μάλλον βγήκε και η έκφραση Κυκλόπια τύχη …
Ο Κέρβερος ήταν δικέφαλος σκύλος που φύλαγε την πύλη του Άδη. Όταν κάποιος έμπαινε τον δάγκωνε με το ένα κεφάλι και όταν έβγαινε με το άλλο. Έτσι κι αλλιώς δεν τη γλύτωνες. Σκέτη τρομοκρατία.

… το ένα κεφάλι πρέπει να το λέγαν ΕΙΣΟΔΟ και το άλλο ΕΞΟΔΟ
Ο Τυρρανόσαυρος Ηδύπους Ρεξ ζούσε στην Κύθνο πριν από 140 εκατομμύρια χρόνια και θεωρείται ο πρόλογος του βατράχου και άλλων ερπετών.

… με τρώει η περιέργεια τι θεωρείται …επίλογος ….
Ο Πατριάρχης μας δεν έχει θηλυκόν, ο Πάπας έχει και λέγεται Πίπιζα. Μια διάσημη στην ιστορία Πίπιζα ήταν η Πίπιζα Ιωάννα που την κάνανε βιβλίο ο Εμμανουήλ Ροΐδης και ο Τάσος Βουρνάς.

…. και προφανώς το σπίτι της Ιωάννας ήταν ο πύργος της Πίπιζας …
Η Στυνγαλία όρνις ήταν μια Γαλλική κότα, δηλαδή μεγέθους γαλοπούλας.

…. ενώ ή Στυνελλάδα όρνις είναι ένα Ελληνικό όρνιο, δηλαδή μεγέθους ψηφοφόρου
Η Τριχωνίδια ήταν λίμνη διαμοιρασμένη αμφότερη, ακριβώς εις τρία χωνίδια. Μετά αποξηράνθηκε δια τον φόβον της τριχομονάδας που προκαλεί ελονοσίαν στον γυναικείο πληθυσμό των κατοίκων μας.

… και που να δεις η Βισθονίδια τι έπαθε ….
Τα εκατοστά είναι τα εκατό οστά των κάτω άκρων, 50-50 σε κάθε πόδι, δεξιά αριστερά.

.. τα άνοστα λογικά είναι τα οστά των άνω άκρων
Η παρτιτούζα είναι οι νότες που έχουν μπροστά τους οι μουσικοί της συμφωνικής ορχήστρας. Ο μαέστρος δεν θέλει παρτιτούζα. Αυτός και μόνον αυτός, κρατάει την βακέτα και την κουνάει τεντωμένη δώθε-κείθε έχοντας κάτι το κοινόν στα οπίσθιά του. Το κοινόν δεν παίρνει μέρος σε όλα αυτά, μόνο βλέπει και ακούει έντονα καταγοητευμένον από την διέγερση.

… το άλλο με την παρτούρα το ξέρετε;

Αυτά για σήμερα ...


buzz it!

20/11/08

Αμάθεια και ημιμάθεια ….

Τι είναι τελικά χειρότερο;
Αυτό αναρωτήθηκα διαβάζοντας αποσπάσματα από γραπτά …μαθητών και σπουδαστών απ’ όλο το κόσμο.


Η Σαλώμη ήταν μια μικρή Ιουδαία χορεύτρια που την πήγαιναν στην Ιερουσαλήμ κάθε χρόνο, για την ανανέωση της περιτομής της.

Πολύ θα ήθελα να ήξερα την εικόνα που είχε στο μυαλό του ο μαθητής για το τι είναι περιτομή……

Ο Τσαρλητσάμπαλην εκπροσωπεύτηκε επαξίως από τον Σαρελό αλήτη μικρού μήκους. Μερικές φορές και σε ρόλο αλήτη μεγάλου. Αφόντεροι και ο μικρός και ο μεγάλος μήκος άνευ ήχου και φωνής, τελείως μουγγού κινηματογράφου προπολεμικού.

Αν εξαιρέσουμε τη γραμματική και το συντακτικό …δεν είναι κακός … το έχει το θέμα ….
Ο Λίβανος είναι χώρα από την οποίαν βγαίνουν άνεμοι και ένας απ’ όλους ο λίβας και μέχρι τα δικά μας τα μέρη γι’ αυτό και μυρίζει λιβάνι μπαχαρικό που το καίνε οι παπάδες. Η Λιβαδειά καμία σχέση μ’ όλα αυτά, αν και πλησίον.

Η αλήθεια είναι ότι αυτό με τη Λιβαδειά …πάντα το είχα απορία ….
Στο κόλπο του Μεξικού υπάρχει το Γκολφστρήν και γι’ αυτό όσοι κολυμπούν κινδυνεύουν να παρασυρθούν από τα νερά του. Οι γυναίκες κινδυνεύουν και τα κολπικά υγρά τους.

Όλο κόλπα …αυτές οι γυναίκες … στο κόλπο του …Μεξικού .....
Το Λάρνακον είναι πόλις παράλια της Κύπρου όπου στην αρχαιότητα εμφανιζότανε το Λαρναίον Ύδωρ, τέρας κατά τι μικρότερον της Λαρναίας Ύδρας.

Τελικά όλα τελευταίος τα μαθαίνω ……
Η Αθήνα είναι χτισμένη γύρω από ένα μεγαλοπρεπή ναό που λέγεται Πάγκρεας και είναι στην περιοχή Παγκράτι, κοντά στην Ακρόπολη.

Να υποθέσω ότι η Σκωτία θα είναι χτισμένη γύρω από το ….συκώτι ….
Η Χαλκομανία είναι μια βαρύτατη ψυχασθένεια που προκαλώνεται από την αιμόλυνση του περιβάλλοντος που μας περιτριγυρίζει. Μερικές φορές αθεράπευτη.

Λέτε να καταντήσω …χαλκομανής;
Η βαρύτητα είναι πιο δυνατή το φθινόπωρο. Τότε βλέπουμε τα μήλα να πέφτουν ομαδικά.

του Νεύτωνα άραγε ... του το είπε κανείς .....
Ανακύκλωση στο χαρτί δεν μπορεί να γίνει και όποιοι το λένε αυτό δεν τα ξέρουν καλά τα πράγματα ή μπορεί και νάναι πληρωμένοι από κάποιους.
Ανακύκλωση μετάλλου μπορεί να γίνει, δηλαδή το κουτάκι της κοκακόλας μπορούμε να το λυώσουμε και να ξαναγίνει αλουμίνιο. Το χαρτί μπορούμε να το ξανακάνουμε δέντρο; Κάποιος δεν μας τα λέει καλά τα πράγματα.

Άδικο έχει;
Οι βιταμίνες βρίσκονται ακριβώς ανάμεσα στις αλφαμίνες και γαμαμίνες.

…και οι Δραμαμίνες .... κρύβονται στη βόρεια Ελλάδα ....
Τα ψάρια, κάτοικοι υγρού στοιχείου, για την αναπάραξή τους χρησιμοποιούν εκατομμύρια αυγά ψαριών, ανάλογα με το τι αριθμούν. Η γονιμοποίηση γίνεται έξω από το σώμα τους δια της εξωσημαντικής γονιμοποιήσεως και εκτός τόπου και χρόνου, διότι όλα είναι υγρά κατά την διάρκεια.

…. εδώ τα σχόλια …περιττεύουν … είναι …εξωσημαντικά

Ελπίζω να μάθατε αρκετά πράγματα για σήμερα ….. :-)

buzz it!

18/11/08

Που είναι το κράτος;

Πριν από λίγες μέρες είδα στην τηλεόραση ότι παραδόθηκαν οι πρώτες κατοικίες στο χωριό Μάκιστος του νομού Ηλείας. Η Μάκιστος είναι ένα από χωριά που καταστράφηκαν από τις πυρκαγιές που προ-περασμένου καλοκαιριού.
Είδα τους ηλικιωμένους κατοίκους να ευχαριστούν τον όμιλο Βαρδινογιάννη γιατί η κα Μαριάνα τήρησε την υπόσχεσή της για την ανοικοδόμηση των 68 σπιτιών του χωριού.
Οφείλω κι εγώ να συγχαρώ τον όμιλο και την κα Μαριάνα αλλά παράλληλα αναρωτιέμαι … που είναι το κράτος;

Αυτό το κράτος που η ανικανότητα των μηχανισμών του κατέστρεψε τη μισή Πελοπόννησο.
Αυτό το κράτος που μετά από 15 μήνες δεν μπόρεσε να κάνει ούτε δενδροφύτευση.
Αυτό το κράτος που ιδιωτικοποίησε ακόμη και τις τυπικές του υποχρεώσεις προς τον πολίτη.

Αυτό το κράτος που θυμάται τους πολίτες όταν είναι να κάνουν φορολογική δήλωση και παραμονές εκλογών …

buzz it!

14/11/08

Ανάποδος κόσμος

Ειναι μέρες, που σου πάνε όλα ανάποδα.
Δεν φτάνει που μικρός θες λεφτά και να κάθεσαι, αλλα σου δίνουν μερικά οταν πας 60 χρονώ και βάλε, δε φτάνει που πας φαντάρος σε τρυφερή ηλικία πάνω στα ...ντουζένια σου, δε φτάνει που αντι να σε κυβερνάνε νέοι και νέες, κάθε φορά κατι δεινόσαυροι ειναι επάνω, 'εχουμε και τα άστρα τα ανάποδα.
Ξεκινάς τη μερα με χαμόγελο και τσούπ, σου τη χαλάει ο πρώτος τυχόν ... αθώος περι άλλα τυρβάζων περιπατητής της ημέρας, αργόσχολος που με το εφ άπαξα αγόρασε μεγάλου κυβισμού γερμανικό αμάξι -επειδη οι γερμανοί το κάνουν καλύτερο- αλλα στο μεταξύ δεν έμαθε ποτέ να οδηγεί. Του αρκεί η καταξίωση της αμαξάρας, σαν προέκταση πέους ενα πράγμα.

Η συνέχεια της μέρας δεν κρύβει εκπλήξεις ...νομίζεις !

Βαράει το τηλέφωνο και ειναι το μόνο άτομο που δεν ήθελες ουτε να μιλήσεις, ούτα να ξαναδείς ποτέ. Λες μεσα σου "ήρεμαααα ... " και ξεφορτώνεσαι όσο γρήγορα μπορείς γιατι σε περιμένει και δουλειά και προπαντός ο ζεστός καφές.

Λες "θα καλμάρω δε μπορεί, θα περάσει η μέρα άνετα". Αμ δε !

Φωνές το αφεντικό, φωνές ο άλλος απών ο δίπλα τη μερα που δεν μπορεί άλλος να κάνει τη ρημαδοεργασία του, λάθος η άλλη που θέλει να ξανακάνεις μια δουλειά που σου έδωσε επειδή αυτή έκανε λάθος, ασταναπάν. ...ααααψούουουου !!!

Αμαν αυτο σου έλειπε, κρύωσες, την άρπαξες σου τέλειωσαν και τα χαρτομάντηλα ! Τρέχεις στην τουαλέτα και βουτάς ενα ρολό χαρτί και εισαι τι να σου πω, όμορφος με ενα ρολό κωλόχαρτο πάνω στο γραφείο ! Σε κοιτάνε περίεργα. Ας κοιτάνε.

Εντάξει η μερα θα περάσει, αντικρύζεις το αυτοκίνητό σου στο πάρκιν και λες οκ θα πάω σπίτι να αράξω να ξεχάσω τα πάντα. Το μάτι σου πέφτει στο καπώ, εχει κατι σκούρο, πλησιάζεις και ειναι δύο ωραίες κουτσουλιές κι υπάρχιε και άλλη μία στο τζάμι πάνω.

Σε χέσανε κιόλας, δε φτάναν όλα τα άλλα. Εντάξει λες, οκ που θα πάει θα κρατηθώ μην ουρλιάξω. Φτάνεις σπίτι. Φαγητό δεν εχει, πεινάς. Πετάς μια πίτσα στο φούρνο. Περιμένεις να ψηθεί και λες οτι παίζει να σου καεί ο φούρνος τέτοια μερα !

Ο φούρνος δεν καίγεται αλλα αρπάζει η πίτσα, την άφησες μεσα παραπάνω. Δε βαριέσαι τρώς 'καλοψημένη' πίτσα χαζεύοντας τιβι και διαπιστώνεις οτι χωρίς να το καταλάβεις παρακολουθείς μια κουτσομπολίστικη τηλεσκουπιδοβλακία. Αλλάζεις κανάλι, νά τοι !

Ράδιο Αρβύλα !!! Ολε, πάλι καλά θα γελάσουμε σήμερα ! Σούπερ !

Στο τρίτο κομμάτι πίτσας ακούγεται ενα τσάφφφφ και πέφτει το ρεύμα, ολα σκοτάδι και συ με μια πίτσα μπουκωμένος να ψάχνεις για χαρτί να σκουπίσεις το χέρι για να πας να βρείς φακό ( *πού τον έβαλα πάλι ; ) και κανα κερί.

Βρίσκεις, κοιτάς τον πίνακα, ολα οκ. Βγαίνεις μπαλκόνι κοιτάς γειτονιά, η μισή στο σκοτάδι. Ωραία, αμ κρατήσει αυτο θα έχουμε αύξηση γεννήσεων σε 9 μήνες. Μπαίνεις μεσα και ανάβεις κεριά.

Ξυπνάς απότομα, δεν εχεις ιδέα πού βρίσκεσαι, ανάβεις το φακό φωτίζεις το ρολόϊ τοίχου, η ώρα ειναι 3.10' ... πρωί ;;;; ..... Το ρεύμα εχει επανέλθει και τωρα δεν μπορείς να κοιμηθείς άλλο, υποχρεωτικά καφές και login στο Ιντερνετ μεχρι να ερθει η ώρα να φύγεις για δουλειά. Αρκεί να μην ξαναπέσει το $&%^(&^* ρεύμα.

Ο πόνος στη μέση σου θυμίζει τη μέρα που πέρασες και κατέληξε να αποκοιμηθείς σε λάθος καναπέ.

buzz it!

11/11/08

Από τη πόλη έρχομαι ……

Πίκρα αδέρφια ….. διεγράφη ο Τατούλης …. και τώρα εμείς τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους …ε; Ελπίζω η εκλογή του Obama στις τέως «νέες γαίες» να αντισταθμίσει την απώλεια «Τατούλη» από το πολιτικό προσκήνιο …. αφήστε που μου λείπει και ο Βουλγαράκης καιρό τώρα … τες πα .. στη μετά Ζαχόπουλου εποχή μόνο ο Βαλιανάτος θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά αλλά …εξοστρακίσθη και αυτός. Προβλέπω να μας φάει η μοναξιά …..

Εδώ και 2 βδομάδες δεν postaρω αλλά διαβάζω και σχολιάζω …. παλιμπαιδίζω όσο άλλοι Βατοπαιδίζουν ….. α!! ναι … μιας και το ανέφερα … ο Ρουσόπουλος δε μου έλειψε …. καθόλου ….

Θυμάμαι …. ανακατεύω τη σούπα του μυαλού μου και το χαμόγελο διαδέχεται το δάκρυ και πάλι από την αρχή … σε κύκλο …. ευτυχώς δεν ψάχνω του κύκλου την αρχή …. ούτε το τέλος …

Φίλοι μου η ζωή έχει χιούμορ … μαύρο … αλλά είναι αξεπέραστο …
……δεν μπορεί το μυαλό μας να το χωρέσει αλλά μπορεί πολύ εύκολα να ξεχειλίσει και να θυμηθούμε …..

…..την ανθρωπιά (marianaonice) που μας αρμόζει αλλά με επιμέλεια φροντίζουμε να ξοδεύουμε χρήμα για να γεμίσει την ανάγκη …..όταν το μόνο που θέλει να τραφεί είναι αυτό που ξεχειλίζει… της ψυχής μας το περίσσευμα….

….. την αναλγησία στη λεπτομέρεια (tzonakos") που οφείλουμε για να μπορούμε να «κοιτάξουμε» ότι «βλέπουμε» και τη λεπτομέρεια στην ευαισθησία για να μπορούμε να «δούμε» ότι «κοιτάμε» ……..

… την «ψυχρή» ανάλυση του "θέλω" (clockworkplum) ζεσταμένη από τη «θέληση» για τη «γνώση» του ΘΕΛΩ …

Δεν κάνω διαφήμιση σε όσους συνταξιδιώτες αναφέρω … ούτε δυσφήμιση … κουβέντα να ‘χουμε … και ο καλύτερος από μας θα ‘χει αναλάβει το «χρέος» να μας δείξει …. το δρόμο …. ντάξει;
Παράκληση: Δεν χρειάζονται σχόλια σ' αυτό το post .... ή μή μόνον η ανάγκη χρήζει έκφρασης ......

.... ελπίζω όταν ξαναγράψω εδώ να είναι ... σχόλιο σε post συγκάτοικου
...

buzz it!