14/11/08

Ανάποδος κόσμος

Ειναι μέρες, που σου πάνε όλα ανάποδα.
Δεν φτάνει που μικρός θες λεφτά και να κάθεσαι, αλλα σου δίνουν μερικά οταν πας 60 χρονώ και βάλε, δε φτάνει που πας φαντάρος σε τρυφερή ηλικία πάνω στα ...ντουζένια σου, δε φτάνει που αντι να σε κυβερνάνε νέοι και νέες, κάθε φορά κατι δεινόσαυροι ειναι επάνω, 'εχουμε και τα άστρα τα ανάποδα.
Ξεκινάς τη μερα με χαμόγελο και τσούπ, σου τη χαλάει ο πρώτος τυχόν ... αθώος περι άλλα τυρβάζων περιπατητής της ημέρας, αργόσχολος που με το εφ άπαξα αγόρασε μεγάλου κυβισμού γερμανικό αμάξι -επειδη οι γερμανοί το κάνουν καλύτερο- αλλα στο μεταξύ δεν έμαθε ποτέ να οδηγεί. Του αρκεί η καταξίωση της αμαξάρας, σαν προέκταση πέους ενα πράγμα.

Η συνέχεια της μέρας δεν κρύβει εκπλήξεις ...νομίζεις !

Βαράει το τηλέφωνο και ειναι το μόνο άτομο που δεν ήθελες ουτε να μιλήσεις, ούτα να ξαναδείς ποτέ. Λες μεσα σου "ήρεμαααα ... " και ξεφορτώνεσαι όσο γρήγορα μπορείς γιατι σε περιμένει και δουλειά και προπαντός ο ζεστός καφές.

Λες "θα καλμάρω δε μπορεί, θα περάσει η μέρα άνετα". Αμ δε !

Φωνές το αφεντικό, φωνές ο άλλος απών ο δίπλα τη μερα που δεν μπορεί άλλος να κάνει τη ρημαδοεργασία του, λάθος η άλλη που θέλει να ξανακάνεις μια δουλειά που σου έδωσε επειδή αυτή έκανε λάθος, ασταναπάν. ...ααααψούουουου !!!

Αμαν αυτο σου έλειπε, κρύωσες, την άρπαξες σου τέλειωσαν και τα χαρτομάντηλα ! Τρέχεις στην τουαλέτα και βουτάς ενα ρολό χαρτί και εισαι τι να σου πω, όμορφος με ενα ρολό κωλόχαρτο πάνω στο γραφείο ! Σε κοιτάνε περίεργα. Ας κοιτάνε.

Εντάξει η μερα θα περάσει, αντικρύζεις το αυτοκίνητό σου στο πάρκιν και λες οκ θα πάω σπίτι να αράξω να ξεχάσω τα πάντα. Το μάτι σου πέφτει στο καπώ, εχει κατι σκούρο, πλησιάζεις και ειναι δύο ωραίες κουτσουλιές κι υπάρχιε και άλλη μία στο τζάμι πάνω.

Σε χέσανε κιόλας, δε φτάναν όλα τα άλλα. Εντάξει λες, οκ που θα πάει θα κρατηθώ μην ουρλιάξω. Φτάνεις σπίτι. Φαγητό δεν εχει, πεινάς. Πετάς μια πίτσα στο φούρνο. Περιμένεις να ψηθεί και λες οτι παίζει να σου καεί ο φούρνος τέτοια μερα !

Ο φούρνος δεν καίγεται αλλα αρπάζει η πίτσα, την άφησες μεσα παραπάνω. Δε βαριέσαι τρώς 'καλοψημένη' πίτσα χαζεύοντας τιβι και διαπιστώνεις οτι χωρίς να το καταλάβεις παρακολουθείς μια κουτσομπολίστικη τηλεσκουπιδοβλακία. Αλλάζεις κανάλι, νά τοι !

Ράδιο Αρβύλα !!! Ολε, πάλι καλά θα γελάσουμε σήμερα ! Σούπερ !

Στο τρίτο κομμάτι πίτσας ακούγεται ενα τσάφφφφ και πέφτει το ρεύμα, ολα σκοτάδι και συ με μια πίτσα μπουκωμένος να ψάχνεις για χαρτί να σκουπίσεις το χέρι για να πας να βρείς φακό ( *πού τον έβαλα πάλι ; ) και κανα κερί.

Βρίσκεις, κοιτάς τον πίνακα, ολα οκ. Βγαίνεις μπαλκόνι κοιτάς γειτονιά, η μισή στο σκοτάδι. Ωραία, αμ κρατήσει αυτο θα έχουμε αύξηση γεννήσεων σε 9 μήνες. Μπαίνεις μεσα και ανάβεις κεριά.

Ξυπνάς απότομα, δεν εχεις ιδέα πού βρίσκεσαι, ανάβεις το φακό φωτίζεις το ρολόϊ τοίχου, η ώρα ειναι 3.10' ... πρωί ;;;; ..... Το ρεύμα εχει επανέλθει και τωρα δεν μπορείς να κοιμηθείς άλλο, υποχρεωτικά καφές και login στο Ιντερνετ μεχρι να ερθει η ώρα να φύγεις για δουλειά. Αρκεί να μην ξαναπέσει το $&%^(&^* ρεύμα.

Ο πόνος στη μέση σου θυμίζει τη μέρα που πέρασες και κατέληξε να αποκοιμηθείς σε λάθος καναπέ.

buzz it!

19 σχόλια:

GrBase είπε...

@tzonakos
… και να σκεφτείς ότι αυτά που περιγράφεις είναι η καλή πλευρά της ζωής … υπάρχουν και χειρότερα … όπως το να ζεις, για παράδειγμα, όπως περιγράφουν οι πρωινές εκπομπές της TV ... για να μην σκεφτώ με τρόμο το να ζεις ιστορίες της απογευματινής ζώνης …

tzonakos είπε...

Ωχ Παναϊα μου να ζω σαν την απογευματινή ζώνη ! Εφιάλτης !
Ολα οσα περιγράφω ειναι πολυ κοντά σε μια μέρα που μου έτυχε και τυχαίνει 2-3 φορές το χρόνο.
Ξέχασα δε, να αναφέρω και τα σπυριά στο πόδι απο τσίμπημα άγνωστου εντόμου, την ίδια μερα !
Ε, τι άλλο να τύχει πιά ;
Και ξέρεις τι κάνω μετά απο τέτοιες ανάποδες μέρες ; Πάω και παίζω Λόττο !

marianaonice είπε...

Καλορίζικη η ανάρτησή σου εδώ Τζονάκο!
Πάλι καλά να λες που τέτοιες μέρες είναι για σένα 2-3 φορές το χρόνο!
Τα τελευταία χρόνια εγώ μάλλον έτσι ανάποδα περνάω όλη τη μέρα μου...
Όσο για τα απρόοπτα στη δουλειά, ούτε να τα σκέφτομαι δεν θέλω! Αμα μου κάτσει ανάποδη στη δική μου δουλειά, πάει την έκατσα τη βάρκα!! Χαχαχα!!
Τέλος πάντων! Ψυχραιμία!
Τα χειρότερα είναι αυτά που δεν έρχονται ποτέ!!

Skouliki είπε...

βρε βρε βρε ....

ο τζονακοςςςςςςςςςςςςςςςςςς

εμενα η δουλεια μου παντως ειναι απο μονη της ενας αναποδος ολοκληρος χαρουμενος κοσμος οποτε κανενα προβλημα

ειμαι χαρωπα οκ

Ανώνυμος είπε...

… και να σκεφτείς ότι αυτά που περιγράφεις είναι η καλή πλευρά της ζωής … υπάρχουν και χειρότερα … όπως το να ζεις,με σωληνάκια σε νοσοκομεία,με την σπάθη του θανάτου στο κεφάλι σου...το ξυρισμένο... μην γκρινιάζεις σειρούλα η ζωή είναι ωραία με τα ανάποδα της... άκου και εμένα κάτι παραπάνω ξέρω... να είστε όλοι καλά..

Ανώνυμος είπε...

tzonakos to post ta spase.
(An kai to kommati me to afentiko mou thymise pio poly ton koouts truth be told:P)
Genika h kanthfla einai kati mesa sto opoio genika kanenas pernaei thn mera tou.Egw prospathw na thn apofeygw me ton enan h ton allo tropo
(Mia kalh dieksodos einai na akoloutheis kata gramma tis epitages tis efhs thwdh - ematha oti meta thn theikh 'koutsoubilla'='could you be loved' eipe kai to smoke on the water????)

To thema einai ti mporei na kanei kaneis gia na ksefygei -na 'nikhsei'ayto to synaisthima??

Koutsoubillaman kai prassein'aloga

tzonakos είπε...

koutsoubillaman δυσκολεύομαι λιγάκι με τα γκρίκλις ... γράφεις :

"Genika h kanthfla einai kati"

... η ποιά ; καντήφλα ; Τι ειναι αυτό ;

Θώδη δεν ακούω ή αν ακούσω δεν θα ξέρω οτι ειναι Θώδη.
Ωρες-ώρες σκέφτομαι οτι περνάμε ενα μεγάλο κομμάτι της ζωής μας προσπαθώντας να ξεφύγουμε όπως λες, απο δαίμονες που συχνά δεν υπάρχουν αλλα ειναι μόνο στο μυαλό μας.

Οπως και η αναποδιά που τη βγάλαμε απ' το μυαλό μας θέλοντας όλα να πάνε ίσια, αν και ξέρουμε οτι μπορεί κάλλιστα όλα να πάνε στραβά, και όλα μαζεμένα κιόλας.

Το καλό ειναι που -λογικά- ξεμπερδεύεις, δε μπορεί και την επόμενη να ναι στραβή μερα ε ;

tzonakos είπε...

Ανώνυμε 8.55 μμ
Νομίζω πως ξέρω ποιά εισαι. Εχεις δίκιο. Ναι σαι καλά.

Ενεσούλα είπε...

Και δλδ όλα αυτά τα έγραψες χωρίς να διαβάσεις το δικό μου ποστ;
Αν δεν το διάβασες μάλλον μοιάζουμε πολύ (και στην ταλαιπωρία)
Αν το διάβασες, ας πούμε ότι...σε ενέπνευσα...μάλλον!
Φιλιά (και από εδώ)

tzonakos είπε...

Καλημερα Ενεσούλα :)
Οχι, μόλις σήμερα το πρωί πριν μιση ωρα διάβασα το δικό σου πόστ !
Αρα μοιάζουμε ; Μάλλον, και τωρα αυτο ειναι καλό ή κακό ;
Καλο ελπίζω, χρειαζόμαστε συμπαραστάτες !

GrBase είπε...

@ανώvυμος 14 Νοε 2008 8:55:00 μμ
Σειρούλα καλημέρα
Η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοιο πέρασε από το μυαλό μου …αλλά …. τρόμαξα να το σχολιάσω γιατί είναι τόσο ανθρώπινο …. καθημερινό … και σκληρό …. που πορεύτηκα κι εγώ με το πλήθος …. σκέφτηκα …. «μακριά από μας» κι έκανα πίσω.
Σαν τα παιδιά που φοβόνται να περάσουν τους σκοτεινούς δρόμους …. βούλωσα τ’ αυτιά μου και άρχισα να τραγουδάω δυνατά (για να μην ακούσω κάτι που θα με φοβίσει) και το βαλα στα πόδια …. κι ακόμα τρέχω ….

GrBase είπε...

@ Koutsoubillaman
Το ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΛΟΓΑ δεν συμπεριλαμβάνει και τη Θώδη … αυτή ανήκει στα πράσινα άλογα :-)
και όπως είχε πει και ο Μαθουσαλίξ, αυτός ο παππούς από τους ήρωες του Αστερίξ …
… δεν έχω πρόβλημα με τους ξένους όσο κάθονται στο τόπο τους …..

@tzonakos
Η «καντήφλα» -μάλλον – είναι κάτι σαν τον πανωλεθρίαμβο … συνδυασμός 2 λέξεων ...
κατήφεια+τύφλα=καντήφλα …σαν τη μιζέρια ένα πράμα

Ανώνυμος είπε...

...τρόμαξες να σχολιάσεις γιατί???? είναι τόσο ανθρώπινο …. καθημερινό … και σκληρό …το πλήθος όμως πρεπει να μην λέει … «μακριά από μας» ... να μην κάνει πίσω...
να μην βουλώνει τ’ αυτιά του και να τραγουδάει δυνατά (το "είμαστε ακόμα ζωντανοί" )... ευχαριστώ για την ειλικρίνεια σου (το βαλα στα πόδια …. κι ακόμα τρέχω ….)αλλά μερικές φορές έχεις ανάγκη τους παλιούς...καλούς φίλους... .Τελικά κατάντησα να γκρινιάζω δημόσια... Φιλιά σε όλους.Η συμβουλή μου "ΧΑΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ... Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ"

koutsoubilla-man είπε...

Καντήφλα λέγοντες εννοούμεν 100% αυτά που είπε ο Κόουτς.
Να χαρούμε την κάθε στιγμή,ναί ,αλλά υπάρχουν στιγμές που είναι ελεεινά αποκρουστικές και δεν ξέρεις το γιατί....:)

tzonakos είπε...

Σαν να λέμε Καημέρα !
Καημένη μέρα !

GrBase είπε...

@ανώνυμος 15 Νοε 2008 3:06:00 μμ
Σειρούλα ίσως να παρεξηγήθηκα … το κείμενο του tzonakos «Ανάποδος κόσμος» εγώ τουλάχιστον το είδα σαν χιουμοριστικό. Διαβάζοντάς το κατάλαβα ότι ο συγγραφέας υπερβάλει με σκοπό να κάνει τον αναγνώστη να χαμογελάσει … και αυτός είναι ο λόγος που «τρόμαξα» να σχολιάσω σοβαρά και ανταπέδωσα το χιούμορ αναφέροντας σαν χειρότερο … τα της τηλεόρασης και όχι το πραγματικά χειρότερο.

Το «μακρυά από μας» είναι ευχή και αφορά όλο τον κόσμο όταν το θέμα αφορά γεγονότα που δοκιμάζουν την αντοχή της
Σ’ αυτό το σημείο ρε σειρά έκανα πίσω .. γιατί αν εγραφα το παραμικρό θα έπρεπε να το δικαιολογήσω και δεν το σήκωνε το πετσί μου εκείνη τη στιγμή.
Σειρούλα μου τρέχω μακρυά από το «θέμα» και όχι από τους φίλους … νέους ή παλιούς.

Συμφωνούσα από παλιά ότι η ζωή είναι στιγμές … καλές και κακές …. και χρησιμοποιούσα τις κακές στιγμές για να δίνω την αξία που αρμόζει στις καλές … στιγμές …. και το ξέρεις … :-)

Α!!! όσο για την γκρίνια … μην ανησυχείς … το έχει ο ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑΜΒΟΣ … τη σηκώνει τη γκρίνια … δίνει πάσα για σχόλια …. κάνει παιχνίδι …

KitsosMitsos είπε...

Φυσικά και υπάρχουν και αυτές οι μέρες. Αλλά μέρες σαν και αυτές μας κάνουν να εκτιμούμε τις υπόλοιπες. Εκείνες δηλαδή που αρκεί ένα τηλεφώνημα, ένα χαμόγελο, μια θετική σκέψη να κάνει όλη την ημέρα όμορφη...

marianaonice είπε...

Συμφωνώ η ζωή είναι στιγμούλες!!
Ακόμη και οι άσχημες συνθέτουν το κάδρο της!! Χωρίς αυτές δεν θα είχε καμιά ομορφιά ο καμβάς της!!
Είναι οι στιγμές που σου δίνεται η ευκαιρία να εκτιμήσεις τις αλλες τις καλές!! Πώς αλλοιώς θα τις καταλάβαινες;;
Το πιο δύσκολο είναι να καταλάβεις τα εύκολα!!

Vrakas Kostas είπε...

Καλησπερα φιλε tzonakos..
υπεροχη αναρτηση!
Αν εκανες αναφορα και.. στα νυχτερινα,
θα ηταν τελεια!!!
Φιλικα.