ZIZANIO

Κάθε χρόνο στο Πύργο της Ηλείας, αρχές Δεκέμβρη, γίνεται το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους.

Παράλληλα με το φεστιβάλ, τα παιδιά των γυμνασίων του νομού οργανώνονται πίσω από την ταμπέλα ΖΙΖΑΝΙΟ, και γίνονται πραγματικά ζιζάνια. Εκδίδουν και μια 4σέλιδη εφημερίδα την οποία ονομάζουν και αυτή ΖΙΖΑΝΙΟ. Ένα φύλο για κάθε μέρα που διαρκεί το φεστιβάλ.

Διάβασα λοιπόν στο 7ο φύλο της 4ης Δεκεμβρίου του φετινού φεστιβάλ ένα κείμενο το οποίο πιστεύω ότι αξίζει να διαβαστεί … για πολλούς λόγους.

Ένας βασικός λόγος είναι για τα όσα γράφει … για τη φιλοσοφική θεώρηση της ζωής μέσα τα μάτια ενός νέου παιδιού.
Επίσης βασικός λόγος είναι για να δώσει ελπίδα σε όσους γκρινιάζουν και αναρωτιούνται για την … ποιότητα της νέας γενιάς.
Να μην σας κουράζω άλλο με τις δικές μου απόψεις .. έτσι κι αλλιώς τα ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ έπονται … διαβάστε τα …..

---

ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΜΕ … ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΟΥ

Λατρεύω κάθε λάθος μου ξεχωριστά. Ένα προς ένα με οδήγησαν σ’ αυτό που είμαι σήμερα, έχτισαν αργά και σταθερά την προσωπικότητα και το χαρακτήρα μου.

Λάθη. Πολλά λάθη!!!!! Μα δεν μετανιώνω για κανένα. Απεναντίας τα απολαμβάνω το καθένα για τη μοναδικότητά του, γι’ αυτό που δεν ήξερα και μ’ έκανε να μάθω. Γι’ αυτό που με βοήθησε να γίνω. Δεν είναι αστείο; Αυτά όμως που ξεχωρίζω είναι τα λάθη που μετρώ στις ανθρώπινες σχέσεις, στην ουσία της ζωής. Με κάνουν πιο δυνατή γιατί μέσα τους νιώθω πως ζω πραγματικά. Πως μπορείς να είσαι σίγουρος πως ήσουν όρθιος αν δεν πέσεις πρώτα; Κάπως έτσι.
Δεν δίνω ιδιαίτερο βάρος σε «ανούσια» θέματα όπως τα επαγγελματικά. Τι να την κάνεις την προαγωγή; Αν υπάρχει το γνωστό flashback στις τελευταίες μας στιγμές, η ανάμνηση δηλαδή των πιο ευτυχισμένων μας στιγμών, μην περιμένεις να δεις το αφεντικό σου να ετοιμάζεται να σε συγχαρεί με χειραψία. Γι’ αυτό άσε τη δουλειά, τα project και τις εργασίες για την επόμενη ζωή. Σ’ αυτή δώσε προτεραιότητα στις σχέσεις με τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Φρόντισε να μην περνάει μέρα που να μην τους δείχνεις πόσο πολύ τα αγαπάς και πόσο σημαντικά είναι για ‘σένα. Ζήσε, τόλμα! Κάνε ό,τι σου βγαίνει ελεύθερα έστω κι αν αυτό αποδειχθεί λάθος. Καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που θα ήθελες να είχες τολμήσει μα δείλιασες.

Η μεγαλύτερή μας δόξα δεν συνίσταται στην αποφυγή της αποτυχίας αλλά στο να σηκωνόμαστε κάθε φορά που πέφτουμε. Και να κρατάμε τις «γρατζουνιές» μας ως φυλακτά. Τα σημάδια και τα λάθη μας δηλώνουν δηλώνουν πως παρελθόν, πως υπήρξαμε και χθες. Ψάξε βαθιά μέσα σου και βρες τι είναι αυτό που σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένο. Όσο δύσκολο και απίθανο και ας σου φαίνεται τόλμησε το. Εξάλλου όλα τα πράγματα είναι δύσκολα προτού γίνουν εύκολα! Αλλά έστω κι αν δεν τα καταφέρεις έχεις το δικαίωμα να απογοητευτείς, είσαι χαμένος όμως αν δεν προσπαθήσεις.

Μάθε να προχωράς από αποτυχία σε αποτυχία χωρίς να χάνεις τον ενθουσιασμό σου. Ξεχώρισε βλέποντας μια ευκαιρία σε κάθε καταστροφή! Και δεν θα χάσεις.

Μαριάννα Παπαϊωάννου

---

Αγαπητή Μαριάννα ... τα σέβη μου.