Τρελός ή Τρελαμένος;

Δημήτρης Πατμανίδης …..

τρελός ή τρελαμένος;

δολοφόνος ή από καιρό δολοφονημένος; … πριν προλάβει καν να ζήσει !!!!

Διαβάζω το «ΜΗΝΥΜΑ» που άφησε πίσω του και δυσκολεύομαι να καταπιώ … σφίγγεται το στομάχι μου …..


Πρώτες λέξεις ….

Δεν έχω πλέον λόγο να συνεχίσω να ζω …

Λέξεις ενός 19χρονου ….

Ξέρω ότι στην εφηβεία απογοητεύεσαι ή ενθουσιάζεσαι εύκολα αλλά …. το παρακάτω δείχνει ότι δεν είναι πρόβλημα εφηβείας αλλά ατέλειωτου θυμού ….

Δεν έχω σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή.

Παιδί δικό μας ο Δημήτρης …. παιδί της κοινωνίας που φτιάξαμε εμείς οι μεγαλύτεροι …. και η κατάληξη; ΘΥΜΟΣ κι ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ.

Ένα τρομαγμένο παιδί που έκανε την επανάστασή του ….. με τον τρόπο που έμαθε από την τηλεόραση και βιντεο-παιχνίδια που φτιάχνουν οι μεγαλύτεροι γι’ αυτόν αλλά και για χιλιάδες άλλα παιδιά.
Παιδιά που μεγαλώνουν σε μια κοινωνία που οι αρχές και το ήθος βρίσκονται μόνο στα βιβλία και σε συζητήσεις …. στην πράξη απουσιάζουν ….

Όσο σκέφτομαι όσα συμβαίνουν γύρω μας … θυμώνω κι εγώ όπως κι ο Δημήτρης. Μόνο που εγώ μεγάλωσα σ’ άλλες εποχές και αδυνατώ να μην σεβαστώ στην ανθρώπινη ζωή ….
Όταν ήμουν 19 τα βιντεο-παιχνίδια μας ήταν πολύ πιο ήπια … το σκληρότερο ήταν το pacman …..

Ο θυμός έχει πλημμυρίσει και το δικό μου μυαλό αυτή τη στιγμή και δυσκολεύομαι να γράψω με συνοχή και λογική.
Είμαι θυμωμένος με όλους μας που αφήνουμε τα παιδιά μας να φτάνουν στην απελπισία … που χωρίς αρχές και ήθος τα αφήνουμε σ’ ένα κόσμο που ζει και τρέφεται από τις ίδιες του τις σάρκες.

Δυστυχώς φταίμε όλοι γι’ αυτά τα φαινόμενα της εποχής μας.