Η Γαλαζοσκουφίτσα και ο Ζαχολύκος

Κάποτε ήταν ένα μικρό κοριτσάκι που το έλεγαν Γαλαζοσκουφίτσα. Κάθε μέρα το έστελνε η μαμά του να πάει ένα μεγάλο κοφίνι με «πακέτα» στη γιαγιά του ή οποία τα τελευταία χρόνια είχε αυξημένες ανάγκες γιατί, από την μια μέρα στην άλλη, είχε 152 στόματα να θρέψει.

Και τι στόματα …καρχαρίες.

Η Γαλαζοσκουφίτσα λοιπόν, ήταν μικρή και άβγαλτη, αγαθή και απονήρευτη. Στη διαδρομή μάζευε και διάφορα gadgets από τον ιστοχώρο γύρω της για να τα πάει δώρο στη γιαγιά της.

Ξαφνικά πετάγεται μπροστά της ο ..... Ζαχολύκος!!!

- Τι κάνει ένα μικρό κοριτσάκι σαν κι εσένα μέσα σ’ ένα επικίνδυνο δάσος σαν κι αυτό; …..την ρώτησε
- Πάω «πακετάκια» στη γιαγιά μου που είναι φτωχή πλην τίμια. Είναι σεμνή και ταπεινή ….. απάντησε ξαφνιασμένη η Γαλαζοσκουφίτσα
- Χμμμ !!! Πακετάκια είπες;
- Ναι πακετάκια, γιατί ρωτάς;
- Τίποτα αλλά για πες μου κατά που πέφτει το σπίτι της γιαγιάς σου;
- Προς τα δεξιά, να από δω πάει, είπε η Γαλαζοσκουφίτσα δείχνοντας.
- CU later … της λέει κοφτά αυτός και γίνεται καπνός.

Την κοπανάει ο Ζαχολύκος και μια και δυό και φτάνει στο σπίτι της γιαγιάς.

- Ρε μαλάκα χοντρέ, κυκλοφοράνε «πακετάκια» κι εμείς οι κολλητοί στην απόξω; Ντροπή σου ρε!! Αν δεν ήμουνα εγώ δεν θα είχες προλάβει ποτέ να γίνεις γιαγιά ρε, και τώρα, την εποχή της πακετοποίησης μούγκα στη στρούγκα.
- Ρε συ Ζαχολύκο, δεν σε σκέφτηκα ρε φίλε, δίκιο έχεις φέρθηκα αχάριστα. Θα επανορθώσω.
- Για λέγε, για λέγε …..
- Τώρα που θα έρθει η Γαλαζοσκουφίτσα θα αλλάξουμε θέσεις και θα πάρεις εσύ τα πακέτα αλλά θα αναλάβεις και την διανομή.
- Ρε συ γιαγιά, αφού με ξέρεις, εγώ είμαι υπεράνω πακέτων, αλλά θα θυσιαστώ για το καλό των υπόλοιπων, βλέπεις δεν είναι μόνο τα 152 στόματα τα δικά σου. Υπάρχουν και άλλες υποχρεώσεις.

Αλλάζουν λοιπόν θέσεις και ξαπλώνει ο Ζαχολύκος και παριστάνει τη γιαγιά.

Η καημένη η Γαλαζοσκουφίτσα, ούτε που πέρασε από το μυαλό της ότι οι γιαγιά και ο Ζαχολύκος ήταν γνωστοί από παλιά.

Σκάει μύτη λοιπόν και …..

- ΤΟΚ ΤΟΚ …… χτυπάει την πόρτα
- Τις εί ; ….. ρωτάει ο Ζαχολύκος
- Η εγγόνα σου η Γαλαζοσκουφίτσα
- Τα πακέτα τα ‘φερες …. Ρωτάει ο Ζαχολύκος μην μπορώντας να κρατήσει άλλο τα προσχήματα
- Ναι γιαγιάκα …… αλλά….. γιατί έχεις μουστάκι;
- Όταν γερνάει ο άνθρωπος φεύγουν οι τρίχες από εκεί που πρέπει και πάνε εκεί που δεν πρέπει, δεν το ξέρες;
- Όχι, είπε το αγαθό παιδί και δεν ψυλλιάστηκε την αντικατάσταση γιατί γιαγιά και Ζαχολύκος είχαν το ίδιο σουλούπι.
- Γαλαζοσκουφίτσα μου για να σε ανταμείψω θα παίξουμε ένα παιχνίδι, θέλεις;
- Αμέ, τι παιχνίδι;
- Θα παίξουμε "το διορισμό", πως παλιά τα παιδάκια παίζανε "το γιατρό";
- Δεν το ξέρω …παραπονέθηκε το κορίτσι
- Πολλά δεν ξέρεις, είπε χαμογελώντας ο Ζαχολύκος
- Πώς παίζεται;
- Λοιπόν, δεν είναι δύσκολο, μόνο που μέχρι να το μάθεις θα κάνεις ότι σου λέω χωρίς πολλές ερωτήσεις γιατί περνάει και η ενέργεια του Viagra.
Εσύ θα είσαι μια συμβασιούχα και εγώ θα είμαι ένας Γ.Γ.
- Τι σημαίνει Γ.Γ. ;
- Γενικώς Γαμάω …
- Τι είναι αυτό ;
- Έλα ξάπλωσε δίπλα μου να σου δείξω ……

Και της το έδειξε ο κακός Ζαχολύκος. Το story επαναλήφθηκε αρκετές φορές και η Γαλαζοσκουφίτσα έμαθε από Γ.Γ. μέχρι πνευστά. Κάπου όμως κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά και μια φορά που πήγαινε κατά "τον διορισμό" μάζεψε ένα gadget που το λένε camera και αποφάσισε να μην το δώσει στην γιαγιά αλλά να το χρησιμοποιήσει για να της κάνει έκπληξη, αργότερα, όταν δεν θα το περιμένει.
Πονηρή η Γαλαζοσκουφίτσα έπαιζε διπλό παιχνίδι. Όσο έπαιζαν "τον διορισμό" με το Ζαχολύκο, ταυτόχρονα αυτή μόνη της έπαιζε το "Μάκη", ένα παιχνίδι που είχε δει στην TV.

Μια μέρα λοιπόν, γυρνάει και λέει στο Ζαχολύκο ...

- Ρε συ granny δεν αλλάζουμε παιχνίδι;
- Και τι να παίξουμε παιδί μου; Δεν σ’ αρέσει ο διορισμός;
- Καλός είναι, αλλά λέω, έτσι για αλλαγή, να παίξουμε "το διορισμένο"…

Τα πήρε στο κρανίο ο Ζαχολύκος.

- ΤΙ ΛΕΣ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ; Ανέκραξε…….

Ένοιωσε να τον πνίγει το δίκιο του κι άρχισε να σκέφτεται σκέψεις κακές που δικαιώνουν τον χαρακτηρισμό κακός Ζαχολύκος.

Ας το διάολο, το κωλόπαιδο, που θα βάλει και όρους, κοίτα ρε πούστη μου που ξυπνήσανε και τα περίπτερα και το παίζουν πολυκατοικίες, δεν είναι δυνατόν, μάγκεψαν τα κοτόπουλα και κάνουν τα πούπουλα χωρίστρα.
Δεν θα περάσει έτσι αυτό ….. σκεφτόταν ο κακός Ζαχολύκος …. αλλά του πέρασε μια ιδέα από το μυαλό και άρχισε να ηρεμεί.
Σου λέει μαλακία είναι να την τζάσω τώρα που παίζω το ρόλο της γιαγιάς και να εκτεθούμε …κανάλια, εφημερίδες, πρωτοσέλιδα, « Ο ΑΝΤ’ ΑΥΤΟΥ ΚΑΤΑ ΑΥΤΟΥ» και τέτοια.

- Καλά παιδί μου, θα το παίξουμε αργότερα ….είπε μειλίχια .. προς το παρόν παίξε με την καραμούζα της γιαγιάς …

Αγρίεψε η Γαλαζοσκουφίτσα..

- Ποια γιαγιά ρε μπάζο…. Δεν είσαι η γιαγιά και το ξέρω … ο Ζαχολύκος είσαι και το ξέρω και αυτό … μπήκα στα blogs ρε κι ενημερώθηκα …. δεν υπάρχει γιαγιά με μουστάκι ένα στρέμμα …… και αν δεν αλλάξουμε παιχνίδι θα το μάθουν και άλλοι …

Κόκαλο το Ζαχολύκος!!! Έμεινε με το στόμα ανοιχτό σαν τον ροφό την ώρα της χαράς.

- Άσε που θα πάω στο Ξυλοκόπο το Μάκη και θα του πω να πάρει το τσεκούρι του και να έρθει να κάνει ρεπορτάζ......

Δεύτερο απανωτό εγκεφαλικό ο Ζαχολύκος, σαν τη διπλή ονομασία ένα πράμα. Αποφασίζει και πάει λοιπόν σ’ ένα από τα στόματα, τα δικά του, που ταΐζε τόσο καιρό και του λέει ….

- Φίλε director τη γαλαζοσκουφίσαμε
- Τι κάναμε;
- Το και το ……

..... και του εξηγεί όσο πιο αναλυτικά του επέτρεπε το κύρος του, το πώς έχει το θέμα.
Όχι το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ αλλά το κυρίως θέμα. Έτσι είναι …. στα δάση πολυτελείας, τα θέματα πάνε όπως τα πιάτα στα εστιατόρια πολυτελείας. ΠΡΩΤΟ, ΔΕΥΤΕΡΟ, ΚΥΡΙΩΣ και φυλάνε για το τέλος το επιδόρπιο.

- Άκου ρε φίλε τι μπορεί να πάθει ό άνθρωπος από ένα στιγμιαίο λάθος 2 χρόνων. Κι εγώ σε τι μπορώ να σε βοηθήσω; ….ρώτησε ο director
- Έχεις γράψει ένα βιβλίο με μια Ελένη, το θυμάσαι;
- Φυσικά
- Είχε ωραία πλοκή …φτιάξε μου ένα σενάριο για το δικό μου πρόβλημα για να ξέρω τι να πω όταν θα έρθει η εκείνη η ώρα η κακιά. Πρώτα απ’ όλα όμως πιάσε εκείνο το κωλόπαιδο και μίλα της, ξέρεις εσύ, έχεις παραμυθιάσει τόσο κόσμο ή μικρή θα σου γλιτώσει;

Πάει ο director στην μικράν και της λέει ....

- Κοριτσάκι μου γλυκό, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός; Ο Ζαχολύκος δεν είναι κακός, όχι, αυτά τα γράφουνε στα blogs οι αλήτες για να εκβιάζουν τον κόσμο. Ο γλυκός Ζαχολύκος είναι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου. Ρώτα και τον Πρέκα.
- Δεν ρωτάω κανέναν. Ένα παιχνίδι του ζήτησα να παίξουμε αλλά αυτός εκεί, όλο να με διορίσει ήθελε, άσε που πιάστηκε το στόμα μου με εκείνη τη καραμούζα του, φύσα φύσα ξεπνέωσα. Να του πεις ότι αν δεν παίξουμε τον διορισμένο θα πάρω το οπτικοακουστικό υλικό που έχω στην κατοχή μου και θα αφήσω αφελώς να μου το υποκλέψει κάποιος που δεν στο λέω τώρα γιατί επικαλούμαι το δημοσιογραφικό απόρρητο.
- Είσαι δημοσιογράφος παιδί μου;
- Γιατί οι άλλοι που είναι κάνουν κάτι διαφορετικό;

Κατάλαβε ό director ότι το πράγμα ήταν εκτός ελέγχου. Πάει στο Ζαχολύκο να του πει τα καθέκαστα. Μόλις τον βλέπει ο Ζαχολύκος αναθάρρησε .....

- Λέγε σωτήρα μου, την έψησες την μικράν;
- Χμμμμ !!!
- Λέγε ρε
- Χμμμμμμμμμμ!
- Λέγε ρε, με γκάστρωσες !!!!
- Θα στο πω περιφραστικά και έξυπνος άνθρωπος είσαι θα καταλάβεις.
- Πες το όπως θες, αλλά πες το
- Το RED BULL σ’ αρέσει ;
- Ναι
- Μπαλκόνι στο σπίτι σου έχεις;
- Ναι
- Ε!!!! Δεν κατάλαβες; πιές 2-3 RED BULL και κάνε το Batman

Το έπιασε το υπονοούμενο ο Ζαχολύκος.

Μια και δυό πάει στη γιαγιά. Σου λέει, δεν μπορεί, μαζί το στήσαμε το κόλπο θα με συγχωρήσει. Μόλις παρουσιάζεται μπροστά στη γιαγιά και πριν προλάβει να υποβάλλει τα σέβη του η γιαγιά τον αρπάζει από τα μούτρα.

- Ρε πακετοκομιστή της δεκάρας, ρε αχαΐρευτο σκουλήκι της λάσπης, γιατί με εξέθεσες στα μάτια του παιδιού;
- Μα ….
- Μαμούνια ρε, δεν ντρέπεσαι;
- Ντρέπομαι αλλά ένα στιγμιαίο λάθος ήταν.
- Αυτά τα παν κι άλλοι, να μην σε ξαναδώ, εξαφανίσου

Πάει και η τελευταία του ελπίδα. Πάει στο σπίτι αποκαρδιωμένος. Ανοίγει το ψυγείο και τι να δει; … μια εξάδα RED BULL … θυμήθηκε την συμβουλή του director …
Λες να πιάσει; ..σκέφτηκε .... Για να δούμε ..
Τελικά δεν έπιασε … το RED BULL δίνει φτερά αλλά μάλλον τον βάραιναν τα πακέτα και δεν είπιε αρκετό.

Η γιαγιά τώρα έψαχνε τρόπο να φρενάρει την φρενίτιδα της Γαλαζοσκουφίτσας.

- Τι θα κάνουμε ρε παιδία να προλάβουμε το χειρότερο; ρώτησε η γιαγιά τους παροικούντες της Ιερουσαλήμ
- Γιαγιά είναι στριμόκωλα τα πράγματα …είπε ο ένας
- Να επικαλεστούμε το Δημοσιογραφικό απόρρητο …είπε ένας άλλος
- Να πάθουμε αυτοκτονικό ιδεασμό είπε ένας τρίτος
- Να κάνουμε αυτό που κάνουμε πάντα, την πάπια είπε το τέταρτος

- EUREKA!!!! ... φώναξε ξαφνικά ο αρχιφαρισαίος ... μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε όλα αυτά κατά το δοκούν, αλλά πρώτα πρέπει να προλάβουμε την Γαλαζοσκουφίτσα και βρήκα τον τρόπο.
- Ποιος είναι αυτός ο τρόπος; ρώτησαν όλοι μαζί
- Θα την σταματήσει το πιο άγριο πουλί του δάσους Ο ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ. Όσο είναι μαζί με τον Κορυδαλλό δεν θα μπορεί να είναι με άλλους και θα συνετιστεί με την πάροδο του χρόνου. Όλοι ξέρουμε την πειθώ που διαθέτει το άτιμο το πτηνό.

Τελικά είχε δίκιο ο αρχιφαρισαίος. Μετά από αρκετό καιρό η Γαλαζοσκουφίτσα όχι μόνο συνετίστηκε αλλά έμαθε και να κελαηδάει φανταστικά …. για να φανταστείτε πέτυχε απνευστί μελωδία που οι παρτιτούρες έφτασαν τις 40 σελίδες.

Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς σα μαλάκες είμαστε υποχρεωμένοι να τρώμε στη μάπα κάτι τέτοια παραμύθια …….

---

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!!! Εάν το παραπάνω παραμύθι σας φέρνει στο νου υπαρκτά πρόσωπα και καταστάσεις, φερθείτε ψύχραιμα, χαλαρώστε, δείτε μια ωρίτσα ειδήσεις, παρακολουθείστε τις δηλώσεις των κυβερνητικών εκπροσώπων και θα περάσει.